31 December ~ Geluksmomentjes

Heii,

Deze post is erg speciaal, het is namelijk de aller eerste in mijn nieuwe serie 100 weeks of happines. Die ik samen met Margot van lovebeautyflow heb opgestart want ook zei heeft iets gepost dus neem zeker een kijkje. Maar nu eventjes verder met mijn eigen blogje en deze post. Vandaag ga ik jullie mijn vertellen wat mij deze week zo vrolijk gemaakt heeft. Waar ik het meest van genoten heb en zeker nog eens een keertje over wil / ga doen.



Deze laatste week van de vakantie was vooral heel erg druk voor mij. Ik heb van alles en nog wat gedaan. Maar ik had vooral heel erg veel plezier met mijn vrienden en de familie. Ik heb een zaalvoetbal toernooi gehad en ben naar Utrecht wezen shoppen met mijn 2 zusjes en mijn moeder (een gezellige meidendag). Ook zijn we wezen schaatsen en hebben volop voorbereidingen voor oud en nieuw gemaakt, lees oliebollen eten.

Gister was toch wel mijn hoogte punt van de dag en die wil ik daarom in deze eerste post van deze serie. Want gister was het oudejaarsdag en dat was ect aan alles te merken. 's Ochtends kreeg ik een ontbijtje op bed van mijn moeder omdat wij dat gisteren ook voor haar deden. Daarna gingen mijn vader samen met mijn zusjes wat vuurwerk aanschaffen. Mij boeit al dat geknal niet zoveel, gewoon kijken naar het siervuurwerk is voor mij meer dan genoeg. Maar hun waren er helemaal blij mee en zijn nu al bezig met de trektouwtjes. Terwijl ik bezig was een oud en nieuw kaart voor mezelf en mijn ouders in elkaar te zetten.

Rond 11 uur stapte ik op de fiets richting een vriendin met de camera om mij nek. Overal om mij heen hoorde ik geknal van mensen die carbid aan het schieten waren. Het zag gewoon een beetje blauw. Terwijl ik een beetje aan het genieten was  van dat vreemde maar toch gemoedelijke zweertje was ik al bij haar aangekomen. Mijn andere vriendin die ook komen zou zat al aan tafel. Na wat gekletst en geprutst (props maken) te hebben gingen we eten. Nadat we alles naar binnen hadden geschrokt zijn we op de fiets gestapt, wat nogal oneerlijk was omdat de ene een elektrische fiets heeft.

Toen we eindelijk een mooi plekje hadden gevonden heb ik wat foto's van ze gemaakt. Precies toen we zoiets hadden van nou nu mag Roos ook wel en keer viel de uit, baterijen bijna leeg en kaart vol. Dus wij weer terug naar mijn huis om alle foto's over te zetten en nieuwe baterijen te halen. Toen zijn we een heel eind wezen fietsen voordat we weer een mooi plekje tegen kwamen. Nadat we dat plekje eindelijk gevonden hadden ben ik samen met een vriendin op de foto gegaan. Alleen zei degene die toen de foto's maakte dat hij alweer uit viel. Hadden we dus nog steeds geen foto's met z'n alle.

Na een hele boel gepruts zijn we uiteindelijk gewoon naar mijn moeder gegaan en gevraagd of ze nog baterijen had en of ze dan ook gelijk onze foto's maken wou. Dus dat uiteindelijk maar gedaan, en er zijn toch nog best wat leuke foto's uitgekomen. De foto's die je er vandaag bij ziet staan zijn allemaal gisteren gemaakt (op de kaart na). Dit was toch echt wel een hoogtepuntje van de week, gezellig met vrienden opstap en weer een hele rij met foto's aan je galerij toevoegen. We hebben echt heel erg veel gelachen en plezier gehad.

Maar dan was er nog die dag nog zo'n kippenvel momentje, de jaarwisseling. Elk jaar weer vind ik dat zo speciaal al die mensen die om 12 uur buiten op de stoep staan en elkaar op de wang zoenen. Alle knallen die je hoor (ook al ben ik daar niet zo'n fan van) en de prachtige kleurtjes in de lucht. Er hangt gewoon zo'n ontzettend vredig zweertje op dat moment. Ik weet niet wat het is maar alles lijkt op zo'n moment gewoon echt helemaal perfect.

Ik heb een half uurtje stil buiten gestaan en genoten, genoten van al dat vuurwerk dat iedereen de lucht in vuurde. Zelf heb ik 1 grondbloemetje van mijn zusjes weggegooid en toen was ik er al wel weer klaar mee. En daarna ben ik weer lekker naar binnen gegaan en wat kinderchampagne naar binnen gebracht. Toen ben ik samen met een paar meiden het springkussen opgesprongen en hebben ons daar eventjes vermaakt alsof we nog 6 waren.

En dit is dan de foto waar ik het aller gelukkigst van werd. Dit is gewoon echt een goed gelukte foto waar ik echt trots op ben. En dit is dan dus ook de eerste in deze serie, zoals je ziet heeft deze foto het logo zodat je kan zien over welke foto het gaat.

Ik vind dit echt zo leuk het schrijven hiervan. En ik hoop jullie ook misschien ga ik dit wel gewoon blijven doen nadat ik de 100 weken klaar heb. Wat zouden jullie daar van vinden? Eerst maar gewoon deze 100 weken afmaken denk ik zo.

Liefs,
Roos

Fijn 2016 allemaal en maak er een gelukkig jaar van!